Vanity Fair and Isocrates

A recent article in Vanity Fair provides a sobering, and bitter, account of the financial and social situation in Greece. The contributor, Michael Lewis has obviously done his homework. People may disagree over some of his attributions regarding the causes of the crisis, but it is difficult to argue against his portrayal of the generalised malaise in the country.

Near the end of the article, Lewis mentions a sign bearing a sign from the ancient orator Isocrates: "Democracy destroys itself because it abuses its right to freedom and equality. Because it teaches its citizens to consider audacity as a right, lawlessness as a freedom, abrasive speech as equality, and anarchy as progress."

This is a oft-quoted piece in Greece, usually bandied about to explain our evil doings as a result of excessive freedom, or the dangers of democracy for an unruly populace. The quote, however, seems a bit too apt for the situation, so I decided to check a bit more. I am not a classicist, so me checking took the form of brute-force search in the Perseus digital library project. I found the following, broadly related pieces, but not the oft-quoted one:

Areopagiticus 20 (Αρεοπαγιτικός 20)

Ancient Greek:

οἱ γὰρ κατ᾽ ἐκεῖνον τὸν χρόνον τὴν πόλιν διοικοῦντες κατεστήσαντο πολιτείαν οὐκ ὀνόματι μὲν τῷ κοινοτάτῳ καὶ πραοτάτῳ προσαγορευομένην, ἐπὶ δὲ τῶν πράξεων οὐ τοιαύτην τοῖς ἐντυγχάνουσι φαινομένην, οὐδ᾽ ἣ τοῦτον τὸν τρόπον ἐπαίδευε τοὺς πολίτας ὥσθ᾽ ἡγεῖσθαι τὴν μὲν ἀκολασίαν δημοκρατίαν, τὴν δὲ παρανομίαν ἐλευθερίαν, τὴν δὲ παρρησίαν ἰσονομίαν, τὴν δ᾽ ἐξουσίαν τοῦ πάντα ποιεῖν εὐδαιμονίαν, ἀλλὰ μισοῦσα καὶ κολάζουσα τοὺς τοιούτους βελτίους καὶ σωφρονεστέρους ἅπαντας τοὺς πολίτας ἐποίησεν.

Modern Greek:

Εκείνοι λοιπόν που είχαν τη διοίκηση της πολιτείας κατά την παλαιότερη εποχή, εγκατέστησαν πολίτευμα που δεν είχε μόνον όνομα προσφιλέστατο σ’ όλους και γλυκύτατο, ενώ στην πραγματικότητα δεν έδινε την εντύπωση αυτή στους πολιτευομένους και δεν προετοίμαζε τους πολίτας ώστε να θεωρούν την ακολασία δημοκρατία, την παρανομία ελευθερία, την αθυροστομία ισότητα δικαιωμάτων, ούτε τέλος την εξουσία να κάνουν όλα αυτά ευδαιμονία, αλλά πολίτευμα που παρέδιδε στο μίσος και στην τιμωρία τους ανθρώπους αυτού του είδους και που κατώρθωσε με τον τρόπο αυτό να κάμη όλους τους πολίτας καλύτερους και φρονιμώτερους. (Μτφρ. Α.Μ. Γεωργαντόπουλος, Μ. Πρωτοψάλτης & Ι. Ιωαννίδη–Φαληριώτη.)

English:

For those who directed the state in the time of Solon and Cleisthenes did not establish a polity which in name merely was hailed as the most impartial and the mildest of governments, while in practice showing itself the opposite to those who lived under it, nor one which trained the citizens in such fashion that they looked upon insolence as democracy, lawlessness as liberty, impudence of speech as equality, and licence to do what they pleased as happiness,1 but rather a polity which detested and punished such men and by so doing made all the citizens better and wiser. (Translated by George Nolin)

and

Ancient Greek:

κατεστήσαντο γὰρ δημοκρατίαν οὐ τὴν εἰκῇ πολιτευομένην, καὶ νομίζουσαν τὴν μὲν ἀκολασίαν ἐλευθερίαν εἶναι, τὴν δ᾽ ἐξουσίαν ὅ τι βούλεταί τις ποιεῖν εὐδαιμονίαν, ἀλλὰ τὴν τοῖς τοιούτοις μὲν ἐπιτιμῶσαν, ἀριστοκρατίᾳ δὲ χρωμένην: ἣν οἱ μὲν πολλοὶ χρησιμωτάτην οὖσαν ὥσπερ τὴν ἀπὸ τῶν τιμημάτων ἐν ταῖς πολιτείαις ἀριθμοῦσιν, οὐ δι᾽ ἀμαθίαν ἀγνοοῦντες, ἀλλὰ διὰ τὸ μηδὲν πώποτ᾽ αὐτοῖς μελῆσαι τῶν δεόντων.

Modern Greek:

Eγκατέστησαν (δηλαδή) το είδος εκείνο της δημοκρατίας, όχι αυτό που δεν έχει καθορισμένη πολιτική, και που θεωρεί ότι η ακολασία είναι ελευθερία, και το δικαίωμα να κάνη ό,τι θέλει ο καθένας, ευτυχία, παρά το πολίτευμα εκείνο που αυτά τα πράγματα τα κατακρίνει, και όπου κυβερνούν οι άριστοι· τον τύπο αυτόν του πολιτεύματος που είναι χρησιμότατος, οι πολλοί τον συγκαταλέγουν εις τα πολιτεύματα που έχουν βάση την περιουσία, όχι από αμάθεια, πως δεν το ξέρουν, παρά διότι ποτέ ως τώρα αυτοί δεν ενδιαφέρθηκαν για παρόμοια ζητήματα.- (Μτφρ. Ε. Πανέτσος)

English:

For they established government by the people, not the kind which operates at haphazard, mistaking licence for liberty and freedom to do what one likes for happiness,1 but the kind which frowns upon such excesses and makes use of the rule of the best. Now the majority count the rule of the best, which is the most advantageous of governments (just as they do government based upon a property qualification) among the distinct kinds of polity, being mistaken, not because of ignorance, but because they have never taken any interest in the things which should claim their attention. (Translated by George Nolin)

If my search efforts came up with the correct results, it shows that people can be trusted to be inventive when pushing against liberty.